Γεννηματάς, Γεώργιος

(Αθήνα 1939 – 1994). Πολιτικός. Ήταν γιος του Θεόδωρου Γεννηματά, νομικού και οικονομολόγου από τη μεσσηνιακή Μάνη. Ακολούθησε σπουδές μηχανικού στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Άρχισε να δραστηριοποιείται πολιτικά το 1958 από τη νεολαία του κόμματος των Φιλελευθέρων και στη συνέχεια, το 1961, από τη νεολαία της Ένωσης Κέντρου (ONEK). Μέλος του ΔΣ του συλλόγου σπουδαστών Πολυτεχνείου, το 1966 προσχώρησε στην ΕΔΑ, ενώ εξελέγη και μέλος του ΔΣ του συλλόγου πολιτικών μηχανικών Αθήνας. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, εναντιώθηκε στο καθεστώς μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Συνδικαλιστικής Παράταξης Μηχανικών, η οποία έδρασε κυρίως πριν και μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Εργάστηκε στη διεύθυνση τεχνικών έργων της Αγροτικής Τράπεζας έως το 1981. Το 1974 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Την περίοδο 1974-78 διετέλεσε μέλος του ΔΣ και πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών Ελλάδας. Το 1975 εξελέγη για πρώτη φορά μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και το 1976 μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του, θέσεις στις οποίες επανεξελέγη το 1977 και το 1984. Το 1981, μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του ως υπουργού Εσωτερικών, προώθησε την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, το δικαίωμα ψήφου στην ηλικία των 18 ετών και τον νόμο για τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων. Στις 12 Ιουλίου 1989 ορίστηκε τρίτος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, μετά τον Ι. Αλευρά και τον Α. Πεπονή. Στις 8 Αυγούστου 1989 εξελέγη τακτικό μέλος του νέου Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ, ενώ από τις 5 Οκτωβρίου του ίδιου έτους μετείχε στο πολιτικό συμβούλιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο δεύτερο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανεξελέγη (δεύτερος με 1.900 ψήφους) μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος και την 1η Νοέμβριου τακτικό μέλος του εκτελεστικού γραφείου με 68 ψήφους. Στις 15 Σεπτεμβρίου 1993, ενώ και ο ίδιος αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, έχασε τη σύντροφο της ζωής του, Κάκια Βεργού, η οποία πέθανε από καρκίνο. Στις 15 Οκτωβρίου 1993, μετά την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ανέλαβε τα δύο σημαντικότερα οικονομικά υπουργεία, αλλά στις 25 Φεβρουαρίου 1994 παραχώρησε, λόγω προβλημάτων υγείας, τη θέση του υπουργού Οικονομικών στον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο, διατηρώντας μόνο το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Στις 17 Απριλίου 1994, στο 3o συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανεξελέγη (πρώτος με 3.235 ψήφους) μέλος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος. Ο Γ. διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών στην πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, από τον Νοέμβριο του 1981 έως τον Ιανουάριο του 1984, υπουργός Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από το 1984 έως το 1987, υπουργός Εργασίας από το 1988 έως το 1989, ενώ στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας από το 1989 έως τον θάνατό του (25 Απριλίου 1994). Η κόρη του, Φωτεινή (Φώφη), διατήρησε το επώνυμο Γ. στην ενεργό πολιτική, πολιτευόμενη κι αυτή με το ΠΑΣΟΚ. Τον Οκτώβριο του 2002 εξελέγη υπερνομάρχης Αθηνών. Ο πολιτικός Γεώργιος Γεννηματάς.